Het Wijkpastoraat Rotterdam West staat voor :
"trouw aan bewoners"
veilige plekken,
gemeenschapsvorming,
empowerment van vrouwen,
kinderwerk.
Het Pastoraat wil zich laten inspireren door verhalen uit de christelijke traditie. Door samenwerking met mensen vanuit verschillende geloofstradities wordt deze inspiratie versterkt en verbreed. Dat schept openheid en ruimte voor buurtbewoners om hun verhalen te vertellen. Op die manier sluiten we aan bij de levensvragen van mensen en bieden wij ondersteuning in hun strijd om een menswaardig bestaan met behoud van hun waardigheid; moedigen hen aan zelf weer zeggenschap te hernemen in zaken die hun bestaan bepalen.
Wij willen present zijn bij de meest kwetsbare mensen in Rotterdam West.
Ook leveren wij een bijdrage aan de opbouw en het welzijn van de samenleving in het westen van Rotterdam waarin mensen erkend en gezien worden zonder dat er gelet wordt op ras, kleur, godsdienst en cultuur.
Actuele projecten :
Pastorale basis
Samen tegen eenzaamheid
Rosa naar meer zelfredzaamheid
Toekomst voor elk kind op straat
Kinderkansen in West
correspondentie adres :
M.Olieman
Erasmussingel 205
3045 PH Rotterdam
bankrekeningnummer : NL64 INGB 0006 3500 40
tnv. stichting Wijkpastoraat Rotterdam West
giften zijn altijd welkom !
U kunt zich als vriend of vriendin aanmelden via :
info@stichtingwijkpastoraatrotterdamwest.nl
KvK : 59735252
RSIN nr ANBI : 853623533
Jubileum: 25 jaar Katinka predikant
In september vierde ik in de Buurtkerk dat ik al 25 jaar bij het wijkpastoraat werk. Het was na de dienst gezellig en ik werd verrast door de bundeling van een aantal van mijn columns in een prachtig boekje met tekeningen van Len Munnik.
15 maart was ik 25 jaar predikant. De kerk wilde dat vieren. Voor mij was dat een beetje alsof ik september nog eens dunnetjes over ging doen, het voelde dubbel. Maar toen ik op 19 maart zoveel mensen van BMVier, de Buurtkerk, de Bergsingelkerk en het wijkpastoraat bij elkaar zag, vond ik dat toch wel heel bijzonder.
Ik was zenuwachtig (als altijd) voor de dienst, ik wilde een persoonlijk verhaal vertellen waarin naar voren kwam wat ik belangrijk vind in leven en geloven, maar ook niet té persoonlijk, mensen moeten zich er wel in herkennen. En het moest ook weer niet een soort nalatenschap worden, want ik ben nog lang niet weg 😉. Maar gaandeweg de dienst voelde ik mij steeds meer op mijn gemak. Ik werd als het ware gedragen door 90 zingende mensen, begeleid door de organisten Kees en Edwin én door Tytsia op de piano, geweldig!
